休

ความหมาย

พัก

เสียงอง

キュウ

เสียงคุน

やす(む)

รากศัพท์ (บุชุ)

มนุษย์ 人(亻)

คำศัพท์ที่เกี่ยวข้อง

休(やす)む
หยุด; พัก
夏休(なつやす)み
ปิดเทอมฤดูร้อน; วันหยุดฤดูร้อน
定休日(ていきゅうび)
วันหยุดประจำ; วันปิดร้านประจำ
(1) แอนิเมชันลำดับขีด
(2) แบบฝึกหัดคัดลายมือ